In de afgelopen weken heb ik me voornamelijk gericht op trainen en voorbereiden op het Zuid Nederlands kampioenschap. Ik heb mijn laatste interlandwedstrijden goed gebokst wat niet onopgemerkt is gebleven bij de boksbond. In de trainingen zowel in Eindhoven als in Papendal heb ik veel sparringswedstrijden gedraaid met collega boksers binnen de Nederlandse selectie. Dit zijn prima leermomenten die ik eigenlijk iedere week op mijn eigen boksclub zou moeten kunnen hebben.
In Weert heb ik in de trainingen met Hans vooral de focus gelegd op het boksen in routines die we uit en te na getraind hebben. Ook het verplaatsen naast de tegenstander om van daar uit wederom de aanval op te zetten is iets waar Hans aandacht aan besteedt.
Verder was de boskclinic een mooi moment om weer eens wat sponsoren en ook mijn collega topsporters Maaike en Lois te zien en te spreken. Voor mij ook een moment om iets meer over te brengen van de sport waar ik helemaal weg van ben. Ik vond het leuk om te doen en de reacties waren overweldigend.
Afgelopen weekend was het dan zover de finale van het zuid Nederlands kampioenschap. De voorrondes waren in Rotterdam echter had ik daar een vrijloting voor. In Eindhoven was de finaledag, een thuiswedstrijd dus voor mij.
De tegenstander was een bokser van Mesa sport en hij werd getraind door Fikiri de partner van Anoushka 
Fontijn Nederlands trots binnen het damesboksen. Fikiri is een prima bokstrainer die een driesterren certificering heeft als internationaal bokstrainer . Zeg maar de beste trainer van Nederland. Fikiri, die mij kent en mij ook heeft gezien andere wedstrijden, had het strijdplan klaar. De tegenstander begon wat afwachtend om op de counter toe te kunnen slaan. Deze passiviteit maakte dat ik in de eerste ronde in staat was om zuivere treffers te plaatsen zelf een keer een combinatie waarbij hij begon te wankelen. Eerste ronde voor mij. Ik had het gevoel dat ik de partij naar me toe kon trekken als hij niet meer liet zien.
Tweede ronde verloopt moeizamer. Ik boks op halve afstand en stel hem in de gelegenheid om te gaan hangen en om te gaan knokken in lijf aan lijf. Ik laat me op sommige momenten hiertoe verleiden en dan weet ik dat ik kwetsbaar ben. Ik scoor hier en daar wat punten echter moet ik zelf ook wat treffers nemen. Ronde voor hem of voor mij zal er om hangen. In de hoek kreeg terecht de opmerkingen en adviezen om niet mee te gaan in deze stijl van boksen. Meer op afstand en meer dan alleen enkelvoudige stoten. Vanaf ronde 3 begon Segit stormachtig om alsnog de knock out te forceren echter bleef ik bij mijn aanpak en scoorde beduidend meer punten . Uitslag unaniem 3-0 in mijn voordeel. 
De eerste Nederlandse, er toe doende zege, is binnen. In de na evaluatie hebben we gesproken over de partij en wat goed ging en waar leermomenten zitten . Ook hebben we besproken dat ik iets meer tegenstand moet gaan zoeken in mijn trainingsuren. Dit zal inhouden dat we gerichter gaan zoeken naar trainingsmomenten op plekken waar goede wedstrijdboksers zitten waarmee ik kan sparren. Nu op de trainingen in Eindhoven word ik goed begeleid door onder andere Pauli Holsken, de vader van toptalent Aicia Holsken (zij zal waarschijnlijk samen met Fontijn naar de spelen gaan). Pauli is streng en peigert me af en zorgt dat ik op het scherpst van de snede moet sparren en trainen. Echter moet iedere training van dit niveau zijn wil ik verder komen in mijn ontwikkeling.
Hans Truijen heeft aangegeven om dit verder vorm te geven waarbij we in overleg met het bestuur keuzes zullen gaan maken om verder van huis te gaan trainen.
Op naar maandag met het Walking diner in het vooruitzicht. Ik vind het leuk om mee te maken en ben blij dat ik steeds meer mensen zie die de Stichting een warm hart toedragen. Immers maakt dat mogelijk waar ik mee bezig ben. Om eerlijk te zijn is dit wel een lange avond voor mij. Veel mensen kwamen me de hand schudden om zich voor te stellen en me te feliciteren en dat is natuurlijk leuk.
Het eten waar ik normaal erg streng op ben smaakte me erg goed en het zag er perfect uit.
De volgende uitdaging is een eervolle uitdaging en dat is het boksen op de Bep van Klaveren memorial
. Bep van Klaveren vroeger de Dutch Windmill genoemd wordt ieder jaar grootst herdacht met een gala. Veel pers en bekende Nederlanders zijn erbij en bokspartijen worden afgewisseld met entertainment. Normaal gesproken zijn het enkel boksers van het kernteam die hier op uitkomen, echter is er niemand in het kernteam van 64 KG. Op voorspraak van bondscoach Hennie van Bemmel mag ik uitkomen. Een eer voor een bokser om hier aan deel te mogen nemen. De tegenstander in deze interland is Duitsland . De Duitsers die altijd garant staan voor goede sterke boksers zullen gericht zijn op winst en het is aan ons om een goede prestatie neer te zetten.
Einde november starten de voorrondes van het Nederlands kampioenschap wat altijd gehouden wordt in het Topsportcentrum Rotterdam direct gelegen naast de Kuip.
Omdat ik de finale van het zuid Nederlands heb gewonnen ben ik vrijgesteld van voorrondes en is het voor mij wachten op wie mijn tegenstander wordt. Ik wil koste wat kost de titel pakken omdat dit een bekroning is op een jaar hard werken en ik als eerste jaar Elite me meteen manifesteer. Verder vind ik de riem, ook wel belt genoemd, wel erg mooi om toe te voegen aan mijn prijzenkast. Echter belangrijker is dat dit ook weer voor een jaar mijn positie verstevigd in het Nederlands Windmill team.
Bedankt voor jullie bijdrage aan de stichting en eind november ga ik weer voor goud.
Aito.
Geef een reactie