Hoi hoi,
Hier even een blog van mij over mijn Amerika trip met de trainingsgroep van Topsport Noord Heerenveen. Op maandag 17 februari verzamelde we al om 7:30 uur op Schiphol. We vlogen om 10:30 naar Minneapolis en moesten daar overstappen naar Dallas. Het was een lange vlucht, maar uiteindelijk kwamen we rond 17:00 Amerikaanse tijd (in Amerika is er een tijdsverschil van 7 uur, dat was soms lastig met het contact thuis… dat deed ik meestal rond 7:00 uur tijdens het ontbijt, want dan was het in Nederland 14:00).
Aangekomen in Dallas stonden onze gastgezinnen klaar om ons op te halen van het vliegveld. Daar leerde ik Mauressa Jaussi (moeder) en haar dochter London (ook turnster) kennen en na ongeveer een half uur met de auto kwamen we bij hun thuis aan en stond de rest van de familie Jaussi voor ons klaar. Beau (vader), de broers Pierson, Carlos en Griffin en jongere zusje Paris. Een vol huis, maar allemaal sportieve mensen (de jongens gaan allemaal naar een voetbalschool en het jongere zusje doet atletiek). Ik zat samen met mijn trainingsmaatje Mara in het gastgezin en we kregen een eigen slaapkamer en badkamer. We keken onze ogen uit hoe groot hier alles is! Zwembad en jacuzzi in de tuin, super grote auto’s, super groot huis. Vroeg op bed, de volgende ochtend waren we nog vrij en in de middag hadden we onze eerste training.
We trainen bij WOGA Frisco. Dat is de trainingshal van Olympisch meerkamp kampioen 2004 Carly Patterson (toen ik vroeger voor het eerst turnen op tv zag, zag ik haar Olympisch kampioen worden, blijft bijzonder dat je dan 20,5 jaar later in haar turnhal mag trainen). In Dallas liggen veel turnhallen. In de andere WOGA turnhal, WOGA Plano (20 min verder, trainde de Olympisch meerkamp Kampioen van 2008, Nastia Liukin en daar zijn we ook nog een dag gaan trainen).
Ik ben op het begin van onze trainingsstage 16 weken zwanger en ik kan nog best wel wat meedoen tijdens de trainingen, ik voel me goed dus ik probeer zo lang het nog kan zo fit mogelijk te blijven. De meiden bereiden zich voor op de WOGA Classics (wedstrijd) waarbij de groep verdeeld is over Level 10 en Elite (je kunt dat vergelijken met in Nederland de 1e divisie en de Eredivisie). De Level 10 wedstrijd was op vrijdagavond en de Elite wedstrijd was ook zaterdagavond. De wedstrijd was in een trainingscomplex van Dallas American Football, en voor het stadion lag een veld voor de cheerleaders. Ik was nog nooit in Amerika geweest, maar zo’n stadion en de cheerleaders zien er echt uit als in de films!
Na het wedstrijd weekend, hadden we op zondag een dag vrij. Toen zijn we met ons gastgezin en de trainingsgroep van Heerenveen naar een NCAA College meet gaan kijken (Oklahoma, de nr 1 tegen North Carolina) er turnen dan 2 universiteiten teams in een competitie tegen elkaar. Ik had al vaker filmpjes op social media voorbij zien komen, maar college wedstrijden zijn zo anders dan Topsport wedstrijden. In Amerika zijn meiden vaak ook wel blijer als ze uitgenodigd worden om bij een College te turnen, dan bijvoorbeeld als een Elite gymnast een internationale wedstrijd te doen. Als je namelijk een College contract hebt word je school, studie en alles eromheen betaald door de universiteit (en dat kan wel oplopen naar $80.000 per jaar wat je ouders anders zouden moeten betalen).
Tijdens NCAA College meet turnen ze niet met een E-score en D-score die ze in de topsport bij elkaar optellen, maar je kunt een perfecte 10 scoren voor je oefening. Hoe cool is dat?! Het reglement is dus ook een beetje anders (anders kunnen deze meiden niet elk weekend een wedstrijd turnen). Oklahoma won en ik verbaasde mij over het niveau op balk en vloer wat er geturnd werd! Zo goed!!!
Ik vind het ook best wel jammer dat ik dit 10 jaar geleden niet heb kunnen doen (er zijn namelijk wel internationale turnsters die nu in NCAA College turnen)… maar… dan had ik mij ook niet voor 3 Olympische Spelen kunnen plaatsen… maar die sfeer en het teamgevoel van deze universiteiten wedstrijden leek mij zo cool om mee te maken!
Het gastgezin heeft ons echt een geweldige Amerikaanse ervaring gegeven. Niks was te veel voor ze, ze waren juist super enthousiast om ons alles te laten zien! Zo zijn we bijna elke dag gaan uiteten, we zijn naar een bios geweest (en niet zomaar een bios, je kon daar helemaal plat liggen in je stoel en heel veel eten bestellen tijdens de film), we zijn gaan shoppen en ja, zelfs ik heb nu een Stanley drinkbeker gekocht, want ja, iedereen in Amerika heeft dat 😅, we zijn naar Fort Worth geweest, dat is een oud cowboy stadje in Texas, de supermarkten zijn groter dan de meeste groothandels in Nederland dus dat was ook leuk om te zien en mee te maken.
Aan het einde van onze Amerika trip ben ik 17,5 week zwanger en heb ik van iedereen heel veel cadeautjes voor de baby gekregen ☺️🥰 zo lief! Ik heb mensen mogen leren kennen die in zo’n korte tijd echt vrienden zijn geworden, ik heb mij enorm thuis gevoeld in het gezin en ik begon al een beetje te wennen aan het luxe leven hier in Amerika. Maar nu, 27 februari, is het tijd om naar huis te gaan. Het normale leven weer op te pakken, mijn laatste blok van de opleiding te beginnen. Ondanks ik zelf geen wedstrijd heb kunnen turnen en waarschijnlijk het turnen over een tijdje minder wordt, ga ik met heel veel motivatie terug naar huis. De Amerikaanse motivatie spreekt mij wel aan: If you can dream it, you can do it! Daar zal ik volgend jaar rond deze tijd nog vaak aan terugdenken als ik bezig ben met mijn comeback in het turnen 😇
Liefs, Vera
