Hoe zal ik  starten met  de terugblik op het  recente  kwartaal. Hierbij kan ik niet  anders  dan ook even terugblikken op mijn eerste  jaar  als  bokser bij de  Elite over  2015.

Het  was  een jaar  met  gelukkig  voldoende  wedstrijden en toernooien waarvoor dank aan Jeremie Besson van de  Golden Gloves. Terugkijkend  was  het  een jaar  waarin ik boven verwachting  heb gepresteerd. Immers  heb ik drie  toernooien gewonnen en enkele interlandwedstrijden ook winnend  afgesloten met  goed  boksen. Ook de winst  in de  finale  voor  het  Nederlands  kampioenschap was  een hoogtepunt.
De uitnodiging  om met  het  kernteam van Nederland  mee  te  boksen in het  kerstboksgala  tegen Frankrijk was  een waardering voor mij  voor  de  inzet  en de  prestaties.
Helaas  verloor  ik deze  partij na een flitsende  start  in de  eerste  ronde. Het  leek alsof  ik precies  zag  en wist  wat  te  doen echter  lukte  het  in de  uitvoering  in ronde  twee  en drie  niet.
Het jaar  afgesloten met  twee  verliespartijen wat  in de  balans over  het  hele  jaar  meeviel maar  voor  mij minder  goed voelde.

Eerste  kwartaal 2016.
Vol overgave  de  trainingen  volgen en zo werd  in januari  wederom een aanvang  gemaakt  met  het  boksen van wedstrijden. De eerste  wedstrijden waren interlandwedstrijden en ook een enkele clubwedstrijd. Al deze wedstrijden heb ik niet  kunnen winnen waarbij ik er  drie  echt  onder  mijn niveau heb gebokst. Een interland  tegen Colinia  startte  ik onfortuinlijk in de  eerste  ronde, echter  was  mijn boksen daarna  weer  ouderwets  overtuigend en dominant . Ik verloor  deze  partij echter  kreeg  ik complimenten van de  bondstrainers  die spraken van een van de  betere  partijen van mijn kant  tegen een zeer  goede  internationaal boksende  Duitser.
Mooi detail is  dat  ik in de  afgelopen interlands  ook de  rol van teamcaptain heb gekregen met  als  onderbouwing  mijn inzet – rust  en beleving  in het  boksen. Ook de  motiverende  rol die  ik heb naar  nieuwelingen in het  Nederlands  team speelde  hier in mee.

Maar  toch bleek de  opleving  van een wat  korte  duur. In Denemarken op de  Hvidovre  cup bokste  ik de  finale  tegen een Deens  kampioen . De eerste ronde  begon ik goed  met  snel combinerend  boksen en maakte ik  ruim punten . Een combinatie  met  een rechtse  directe  zorgde  ervoor  dat  mijn tegenstander  last  had.
Toch loop ik in diezelfde  ronde  in de  aanval tegen een rechter  hoek aan waarna  ik acht tellen krijg van de  scheidsrechter. De tweede ronde  ben ik wat afwachtend omdat  mijn tegenstander  fel inkomend  loert  op een knock out. De derde ronde  weet  ik dat  ik alles  moet  geven om een goed  resultaat  te  boeken. De ronde  is  op punten weliswaar  voor mij en ik laat zien dat  ik het  met fel naar  voren boksen  het  hem heel moeilijk kan maken.
Helaas  een zilveren medaille  en toch ook wel een teleurstelling  gezien het  feit dat  ik daar  vorig  jaar  het  goud  meenam.

Blessureleed.
2016  heeft  me  ook al blessureleed  opgeleverd. Een eerste blessure  aan mijn schouder  die  onschuldig  leek echter  na gedegen onderzoek door Olaf  van der  Zanden bleek er  toch een kwetsuur  in mijn schouder  te  zitten die  met  behandeling , rust  in combinatie met een aangepaste  training  moest  herstellen. Effect  daarvan is dat  ik twee  wedstrijden ben misgelopen. De tweede  blessure is een  erfenis  uit Denemarken, een elleboogblessure  die  ik heb opgelopen in het  lijf  aan lijf  gevecht waarbij mijn tegenstander mijn arm afklemde en daarbij wegdraait waardoor mijn elleboog overstrekt. Dit  zijn foefjes van ervaren boksers  die  onder druk ook dit soort  zaken aanwenden. Ook hierin is de  behandeling  van Olaf  prima  geweest  en train ik weer  vol uit.

Gaan voor Goud
In de  afgelopen periode  is  er  weer  van alles  gefaciliteerd door  de  stichting  en daar  ben ik erg content  over.
Zo is  de  providerboog  uitgebreid  met  nog  meer  medische kennis en ben ik de  gelegenheid gesteld  om binnen de  Ijzeren man ook te kunnen werken aan mijn conditie  middels zwemtrainingen. Dit  naast  de  reguliere  ondersteuning  maken dat  het  me  daarin aan niets  ontbreekt. Voor  mij als sporter  een mooie  facilitering  waar  ik veel aan heb.

Programma.
Er staan Interlandwedstrijden en clubwedstrijden in april op het  programma als opmaat  naar  de  Eindhoven bokscup.
ik heb al eens eerder laten weten in een update  dat  ik boks  op Europese  tornooien zoals  in Denemarken en in Engeland. Zo is  de  Golden Gloves  nu ook aan de  weg aan het  timmeren om een groot  internationaal toernooi neer  te  zetten in Eindhoven in samenwerking  met  van der Valk hotels.  Het toernooi is van  13  tot  16  mei en heeft  nu al meer  dan 200 inschrijvingen van boksers  uit Europese  toplanden en zelfs uit Ghana die  met  een selectie van het  nationale team hier  naar  toe  komen. Ik hoop daar  weer  te  kunnen boksen voor de  prijzen . Daarna  zal ik me  opmaken van de  Harringey bokscup in London waar  ik vorig  jaar  in de  halve  finale  er  uit vloog.
Daarnaast  zal ik naast  de  reguliere  trainingen die  ik volg  in Eindhoven en in Weert  ook een keer  per  week trainen in Duitsland  bij Colonia  . Een gerenommeerde  boksschool waar  wedstrijdboksers  intern zitten vanaf  11  jaar  en daar  wonen en onderwijs  volgen. Men traint  er  vijf dagen per  week twee  keer  per  dag  en in dat  klimaat  worden er  goede  boksers  gekweekt  . Daar  wil ik om te  starten een keer  per  week meetrainen met  de  wedstrijdboksers om ook de Duitse  boksstijl mezelf  meer   eigen te  maken.
De verschillen zijn groot met  hier. Zo wordt  er  alleen maar wedstrijd echt getraind en draag je de  gehele training  de  beschermkap. Dit  omdat  men ook de  technieken vol op het  hoofd  oefent.
Je  verdediging  ga  je dan wel van zelf  verbeteren of  je  loopt  klappen op.
De discipline  is  gigantisch anders  en doet  denken aan voormalige  oost  Duitse  taferelen.  Drie trainers die de  wedstrijboksers  begeleiden en monitoren. Momenten van rustig  aan doen zijn er  niet  bij.
Ook deze  trainingsmogelijkheid kan ik mee pakken door  de  ondersteuning  van de  stichting  en door  de  begeleiding  van Hans Truijen die  met  me  mee  reist  naar  Köln iedere week.

Ik weet  nu waar  ik weer  sta  en dat  is  aan het  begin  en hopelijk aan het  begin van iets  moois  , echter  om daar  te  komen zal ik ook door dalen moeten kunnen gaan want dat  hoort  er bij.

Ik hoop binnenkort  weer  sponsoren en andere  belanghebbenden te  zien omdat  het  voornemen er  is  om weer  een keer  een boksclinic  te  organiseren.
Hopelijk tot  snel en mocht  u zich vervelen met Pinksteren kom dan naar  de Einhoven bokscup

Winnaars  hebben een doel

Verliezers  een excuus

Groeten Aito